Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να πάρει μία γενναία πολιτική απόφαση: να σταματήσει τη λειτουργία του επιβατηγού σιδηρόδρομου μέχρι να παραδοθεί το σύνολο του δικτύου πλήρες και κυρίως πιστοποιημένο και ασφαλές. Δεν υπάρχει καμία άλλη απόφαση που θα δικαιώσει το κοινό αίσθημα και θα δώσει στην ελληνική κοινωνία την δύναμη, την ελπίδα και το κουράγιο ότι η χώρα έχει αποφασιστική κυβέρνηση και πολιτικό σύστημα με κοινωνική ευαισθησία που βάζει τους πολίτες πάνω από συμφέροντα, σκοπιμότητες, επιχειρήσεις.
Όπως δείχνουν όλες οι ενδείξεις και τα στοιχεία, που για τον κόσμο είναι τρανές αποδείξεις, τόσο το σιδηροδρομικό δίκτυο είναι ολοκληρωτικά ανασφαλές όσο και το αποδεδειγμένο γεγονός ότι υπάρχουν στελέχη ανεκπαίδευτα ή και παντελώς ανεύθυνα στα καθήκοντα και στο ρόλο τους.
Επομένως πως θα ξεκινήσει πάλι σε μερικές μέρες η μεταφορά επιβατών από τον ΟΣΕ;
Δεν θέτουμε το ερώτημα αν θα υπάρξουν επιβάτες! Το πιθανότερο είναι ότι για πάρα πολύ καιρό οι ανάγκες του (λαϊκού) επιβατηγού κοινού θα εξυπηρετούνται οδικώς μόνο με λεωφορεία ή με ιδιωτικά αυτοκίνητα. Προσωπικά ήμουν (και είμαι όχι φυσικά με αυτόν τον σιδηρόδρομο) υπέρ των τρένων, τα οποία τα θεωρούσα ως το πλέον οικονομικό, ταχύτερο μέσο για να πάει κανείς σε όλο το μήκος του δικτύου μέχρι και τη Θεσσαλονίκη που πήγαινα.
Όμως τώρα απλά το τρένο διαγράφηκε! Και για ψυχολογικούς και για κοινωνικούς λόγους.
Πιστεύω ακράδαντα ότι ο ελληνικός σιδηρόδρομος, μετά το δυστύχημα των Τεμπών, έχει χάσει κάθε αξιοπιστία και θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να ανακτήσει μέρος της εμπιστοσύνης του κοινού.
Από την στιγμή που όλο το πολιτικό σύστημα, οι φορείς, οι πολίτες και όλη η Ελλάδα ακούνε «ελληνικός σιδηρόδρομος» και πάνε γραμμή στο αυτοκίνητό τους, στο ΚΤΕΛ ή στο αεροδρόμιο για να ταξιδέψουν, κάθε συζήτηση να αρχίσουν τα δρομολόγια αμέσως μόλις απελευθερωθεί ο τόπος του μαρτυρίου και της εκατόμβης νέων ανθρώπων είναι περιττά.
Βλέποντας και την εντελώς απαράδεκτη στάση των Ιταλών της Ferrovie Dello Stato Italiane που έχει αγοράσει (κοψοχρονιά) τον ΟΣΕ, οι οποίοι κρύφτηκαν και αντιμετώπισαν το ελληνικό επιβατηγό κοινό ως Αιθίοπες της αποικιοκρατικής εποχής του Μουσολίνι, η αντιμετώπιση της πολιτείας, του πολιτικού και θεσμικού συστήματος της χώρας πρέπει να είναι μόνο μία και μόνο μία. Ο ελληνικός σιδηρόδρομος, μέχρι να γίνει πιστοποιημένα απολύτως ασφαλής, δεν πρέπει να κάνει μεταφορά επιβατών, παρά μόνο εμπορευμάτων
Είπον!
ΠΑΠΑΓΑΛΛΙΕΣ
ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ
Μη με παρεξηγήσετε, αλλά ο ρόλος της στήλης ως συμπλήρωμα του παπα-γάλ(λ)ου είναι να σας δίνει αδιαβάθμητες πληροφορίες (όχι πληροφόρηση ή ενημέρωση) που αξιολογούνται ως βάσιμες και η πιθανότητα να είναι πολύ χρήσιμες για αυτούς και αυτές που θα τις αξιολογήσουν είναι πολύ μεγάλη.
Δεν χρειάζεται να σας πω το μέγεθος της ανατροπής του κυβερνητικού σχεδιασμού (και εφησυχασμού!) για τις εκλογές από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Πάντες και άπασες απλά πάγωσαν! Και το πρώτο που σκέφτηκαν (άντε το δεύτερο εν μέσω καθολικού θρήνου) ήταν «Τι θα γίνει με τις εκλογές?
Και μπορεί ο Μητσοτάκης να μην ήθελε να ακούσει «ούτε κιχ», όμως το προσωπικού του Μαξίμου ήδη δουλεύει νέα σενάρια.
Και μπορεί στο στενό (στενότατο δεν γίνεται) περιβάλλον του Μητσοτάκη να ήρθε ο απελθών Κώστας Καραμανλής (για τον τέως πρωθυπουργό μιλάμε), που κέρδισε τις εκλογές εν μέσω των πυρκαγιών (και καμένων συνανθρώπων μας!) στην Ηλεία, όμως άλλο Κώστας, άλλο Κυριάκος! Και τότε δεν υπήρχε Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ.
Τούτων και πολλών άλλων σκέψεων δοθέντων και καθώς δεν είναι και λίγοι που πιστεύουν (και πολύ σωστά) ότι πλέον ο χρόνος σταμάτησε να δουλεύει υπέρ του Μητσοτάκη και με τα Μέσα Ενημέρωσης (αναγκαστικά) να καταφέρονται κατά των πεπραγμένων στους σιδηροδρόμους και με την κοινή γνώμη παγωμένη, μουδιασμένη και (φυσικά) εξοργισμένη, οι εκλογές της Κυριακής των Βαϊων πάνε απλά περίπατο.
Οι (σημερινές) σκέψεις είναι ότι οι πρώτες εκλογές μπορεί να πάνε στις 24 Απριλίου ή στις 21/28 Μαΐου με τις δεύτερες τέλος Ιουνίου, αρχές Ιουλίου μπας και ατονήσει η σοβαρότατη κρίση των Τεμπών.
