“ΟΧΙ ΑAAAΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ!!!”.
Η χαρακτηριστική ατάκα του Νίκου Κούρκουλου, που έρχεται να δικαιωθεί, 10ετίες μετά, στην περιβόητη “ψηφιακή εποχή”.
Ψηφιακή ενσυναίσθηση, ψηφιακή φιλοζωία, ψηφιακή ευαισθησία, ψηφιακή ανθρωπιά, ψηφιακά πρόσωπα, ψηφιακά χαμόγελα, ψηφιακή ευτυχία κ.α.
Ψηφιακή, δηλαδή εικονική, δηλαδή ψεύτικη ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ… μέσα από ψεύτικα συναισθήματα.
Γιατί όμως?
Γιατί τόσο άγχος να φανούμε τέλειοι, αψεγάδιαστοι εσωτερικά και εξωτερικά??? Μα για την τιμή των λάικ φυσικά. Όσα περισσότερα λάικ τόσο περισσότερο άνθρωπος (από τον καναπέ), περισσότερο αγωνιστής των δικαιωμάτων (από τον καναπέ), περισσότερο υπερασπιστής των αδικημένων (από τον καναπέ)…. και βέβαια περισσότερο επικριτές των πάντων (από τον καναπέ), αλλά ποτέ του εαυτού μας!
Σαπίσαμε… σαπίζουμε (στον καναπέ μας)… και όχι ψηφιακά / εικονικά, αλλά ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!
“Καρβουνιάζουμε”… και το απολαμβάνουμε.
Μπράβο μας!!!