H ανίχνευση του μαγνητικού πεδίου της γης, μέσω της όρασης και η πυξίδα που έχουν μέσα τους τα μεταναστευτικά πτηνά, τα βοηθούν να προσανατολίζονται ανάλογα με την μαγνητική ένταση -ώστε να βρίσκουν το δρόμο τους.
Οι βιολογικές τους δυνατότητες (είναι μαγνητοδεκτικά) επιτρέπουν στα πουλιά, όχι μόνο να γνωρίζουν ποια κατεύθυνση πρέπει να πάρουν στην εκκίνηση της μετανάστευσης, αλλά και πώς θα επιστρέψουν εκεί όπου έχουν φτιάξει τις φωλιές τους, με εξαιρετική ακρίβεια.
Επιστήμονες μελέτησαν τους τρόπους που διαθέτουν και ξέρουν πού και πότε πρέπει να σταματήσουν.
Ερεύνησαν πόσο ‘εκμεταλλεύονται’ το μαγνητικό πεδίο της γης (τη μαγνητική κλίση, τη μαγνητική ένταση και τη συνολική ισχύ του μαγνητικού πεδίου), ώστε να βρίσκουν το δρόμο τους ακόμα και εν μέσω ακραίων καιρικών συνθηκών.
Η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Science χρησιμοποίησε δεδομένα από 17.799 σημαδεμένα πουλιά, από το 1940 έως το 2018. Για την ακρίβεια, μελετήθηκε το acrocephalus scirpaceus (καλαμοποταμίδα -είναι το πουλί της φωτογραφίας), μεταναστευτικό ωδικό πτηνό από τη Σαχάρα. Φάνηκε να χρησιμοποιεί τις μαγνητικές πληροφορίες, ώστε να επιστρέψει στη φωλιά του.
“Επειδή το μαγνητικό πεδίο της Γης μετατοπίζεται ελαφρώς χρόνο με το χρόνο, οι τιμές των μαγνητικών παραμέτρων που είναι χαρακτηριστικές του τόπου γέννησης ή αναπαραγωγής του όποιου πουλιού θα υπάρχουν σε διαφορετική τοποθεσία το επόμενο έτος”, εξηγούν οι συγγραφείς, πριν προσθέσουν ότι ”εάν τα πουλιά χρησιμοποιούσαν μαγνητικές παραμέτρους για να προσδιορίσουν τη θέση της γενέθλιας τοποθεσίας ή του τόπου αναπαραγωγής τους, θα περιμέναμε ότι οι αλλαγές θέσης μεταξύ των ετών θα αντανακλούσαν τις ετήσιες αλλαγές στη θέση συγκεκριμένων μαγνητικών παραμέτρων”.
Η μετανάστευση περιλαμβάνει και σήμανση, ανάλογη με το δικό μας Stop
Τα ευρήματα από τη μελέτη υποδεικνύουν τη μαγνητική κλίση ως την κύρια μαγνητική ένδειξη για τα πουλιά, κατά τη μετεγκατάσταση του τόπου αναπαραγωγής τους. Φάνηκε και ότι συγκεκριμένες παράμετροι κλίσης γίνονται αντιληπτές όπως αντιλαμβανόμαστε οι οδηγοί την πινακίδα που λέει ‘stop’.
“Τα πουλιά μαθαίνουν τη γωνία κλίσης, πριν αναχωρήσουν για τις περιοχές αναπαραγωγής τους” εξηγούν οι επιστήμονες. Και κατ’ αυτούς, η χρήση της μαγνητικής κλίσης -ως πρωταρχικής ένδειξης για τη μετεγκατάσταση του τόπου αναπαραγωγής τους- έχει νόημα, καθώς έχει την πιο σταθερή διακύμανση από έτος σε έτος, σε σύγκριση με άλλες πιθανές μαγνητικές ενδείξεις. Παρέχει στα αποδημητικά πουλιά ένα πιο αξιόπιστο σημάδι ότι έχουν φτάσει σε μια επιθυμητή τοποθεσία”.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν και ότι τα πουλιά επέστρεψαν πιο κοντά από την τοποθεσία που ‘έδειχνε’ η μοντελοποίηση βάσει του ‘stop’, από ό,τι στη γενέθλια τοποθεσία ή αυτήν της αναπαραγωγής. Αυτό υποδηλώνει ότι τα πουλιά μπορούν ακόμη και να δώσουν προτεραιότητα στις βιοσυντεταγμένες ενδείξεις μαγνητικής κλίσης -προτιμώντας τες και από τον τόπος αναπαραγωγής τους.
”Αξιοποιώντας έναν αριθμό βιολογικών μηχανισμών που σχετίζονται με τις παραμέτρους, οι οποίες καθορίζονται από το μαγνητικό πεδίο της Γης, τα αποδημητικά πουλιά είναι σε θέση να πλοηγηθούν με επιτυχία και να βρουν τα κρίσιμα περιβάλλοντα που χρειάζονται για τη συνεχή επιβίωσή τους” καταλήγουν οι ερευνητές.
