Ιταλοί ερευνητές χρησιμοποίησαν μια νέα τεχνική που περιελάμβανε ακτίνες Χ για να χρονολογήσουν το υλικό της Σινδόνης και επιβεβαίωσαν ότι κατασκευάστηκε γύρω στην εποχή του Ιησού πριν από περίπου 2.000 χρόνια.
Η Σινδόνη του Τορίνο ή Ιερά Σινδόνη είναι ένα κομμάτι λινό ύφασμα πάνω στο οποίο είναι αποτυπωμένη η εικόνα ενός γενειοφόρου άνδρα, και η τοποθέτηση του πάνω στο ύφασμα πιστεύεται ότι ταιριάζει σε σώμα που έχει σταυρωθεί και τραυματιστεί.
Έχει αποτελέσει πηγή διαμάχης μεταξύ της θρησκευτικής και της επιστημονικής κοινότητας για πολλά χρόνια, καθώς υποστηρίζεται ότι πρόκειται για το σάβανο στο οποίο εναποτέθηκε το σώμα του Ιησού Χριστού, μετά την αποκαθήλωσή του από τον Σταυρό, ενώ σύμφωνα με κάποιες επιστημονικές μελέτες αποτελεί απλώς ανθρώπινο κατασκεύασμα.
Η Σινδόνη είναι ένα λινό ύφασμα κιτρινωπού χρώματος, διαστάσεων 4,3 μέτρων μάκρος και 1,1 μέτρων φάρδος, που φυλάσσεται από το 1578 στον καθεδρικό ναό του Τορίνο. Η ύφανση του είναι από ψαροκόκαλο από ίνες λιναριού, υλικά που χρησιμοποιούνταν την εποχή του Ιησού Χριστού. Μέχρι προσφάτως οι επιστήμονες τη χρονολογούσαν την εποχή του Μεσαίωνα.
Το 1988, μία διεθνής ομάδα μελετητών ανέλυσε ένα μικρό τμήμα της Σινδόνης με τη μέθοδο της χρονολόγησης με άνθρακα, η οποία έδειξε ότι το σάβανο πιθανώς δημιουργήθηκε κάπου μεταξύ του 1260 και του 1390 μ.Χ. Πραγματοποίησε μία αναλυτική χρονολόγηση με ραδιοάνθρακα, σε τρία διαφορετικά εργαστήρια και κατέληξε ότι το λινό υφάνθηκε τον Μεσαίωνα.
Μετά από πρόσφατη μελέτη Ιταλών επιστημόνων λαμβάνεται σοβαρά υπόψη το γεγονός ότι, οι συνθήκες διατήρησης του υφάσματος, μπορεί να αλλοιώσουν την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων της εξέτασης με ραδιοάνθρακα.
Συγκεκριμένα, Ιταλοί ερευνητές, με τη χρήση μίας νέας τεχνικής με ακτίνες Χ, επιχείρησαν να χρονολογήσουν το υλικό, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι αυτό κατασκευάστηκε πράγματι κατά την εποχή που έζησε ο Ιησούς, πριν από 2.000 χρόνια.
Για τη νέα μελέτη, οι επιστήμονες από το Ιταλικό Ινστιτούτο Κρυσταλλογραφίας του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας, χρησιμοποίησαν την τεχνική σκέδασης ευρείας γωνίας ακτίνων Χ (WAXS). Η εν λόγω τεχνική υπολογίζει τη φυσική επίδραση του χρόνου στην κυτταρίνη του λιναριού, εκτιμώντας τη χρονολογία παραγωγής του.
Η ομάδα εξέτασε με ακτίνες Χ έξι μικρά δείγματα από το ύφασμα της Σινδόνης του Τορίνου, με σκοπό την ανακάλυψη μικρών λεπτομερειών της δομής του λινού και των μοτίβων της κυτταρίνης. H κυτταρίνη αποτελείται από μακριές αλληλουχίες μορίων γλυκόζης, οι οποίες διασπώνται με τον χρόνο, μαρτυρώντας την ηλικία ενός ενδύματος.
Για τη χρονολόγηση της Σινδόνης, η ομάδα αξιοποίησε ορισμένες παραμέτρους της ηλικίας, μεταξύ των οποίων είναι η θερμοκρασία και η υγρασία, οι οποίες προκαλούν έντονη διάσπαση της κυτταρίνης.
Επίσης, η ομάδα συνέκρινε το σάβανο με δείγματα από άλλα λινά που υφάνθηκαν μεταξύ του 1260 και του 1390 μ.Χ., χωρίς να βρουν καμία αντιστοιχία.
O κύριος συγγραφέας της μελέτης, Liberato De Caro, σε δήλωσή του εξήγησε ότι, η μελέτη του 1988 λογικά πρέπει να θεωρηθεί λάθος, επειδή «κατά κανόνα, τα δείγματα από υφάσματα υπόκεινται σε κάθε μορφής μόλυνση, η οποία είναι αδύνατον ν’ απομακρυνθεί εντελώς από το χρονολογούμενο δείγμα». «Αν δεν έχει προηγηθεί σχολαστικός καθαρισμός του δείγματος, η ραδιοχρονολόγηση με άνθρακα 14 δεν είναι αξιόπιστη», σημειώνει.
