Aφορμή του σημερινού αρθριδίου είναι η εξαιρετική σύνθεση «Μ’ ένα τσιγάρο σέρτικο» του Μάριου Τόκα, σε στίχους του Αλκη Αλκαίου (κατά κόσμον Βαγγέλη Λιάρου), σε ερμηνεία του Δημήτρη Μητροπάνου. Αν θέλετε να ακούσετε το τραγούδι και τον στίχο «και η Ελλάδα αρμενίζει με μιάν ελπίδα κόσκινο»
Οδεύοντας προς το Πάσχα (δώδεκα και μία σήμερα) ο παπα-γάλ(λ)ος συνηθίζει να ενδύεται το πολιτικό του πτέρωμα για να πει μερικές αυτονόητες μεν, ίσως γραφικές και οπωσδήποτε «ισοπεδωμένες» απόψεις από την αμείλικτη πραγματικότητα και καθημερινότητα.
Από τη φύση του ο παπα-γάλ(λ)ος είναι αισιόδοξος.
Τις περισσότερες φορές βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο και ορισμένες ακόμη και γεμάτο. Φυσικά δεν ωραιοποιεί την πραγματικότητα. Πιστεύει ότι για να αντιμετωπίσει κάποιος τις όποιες δυσκολίες, πρέπει να τις δει κάτω από το πρίσμα της πραγματικότητας και συστηματικής αντιμετώπισης.
Αυτά τα εισαγωγικά για να πει (ο παπα-γάλ(λ)ος) ότι εκτιμά πως η χώρα, από την στιγμή που έχει μπει αναγκαστικά σε μία διεθνή παράνοια, θα έπρεπε ήδη να έχει αναδιαταχτεί εσωτερικά για να αντιμετωπίσει τις πολλαπλές απειλές (έστω και «ασύμμετρες»), που επηρεάζουν περισσότερες από μια κυβερνήσεις. Επομένως είναι κορυφαία υποχρέωση των πολιτικών δυνάμεων να συνεννοηθούν και να ομονοήσουν σε απλά βασικά πράγματα.
Όμως δεν είναι αισιόδοξος, καθώς βλέπω . . .
- Έναν πολιτικό κόσμο που ποτέ δεν συνεννοείται, έστω και για τα απλά, δηλαδή πως θα πλεύσουμε «πάσει δυνάμει» για να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί τα κύρια και διαχρονικά προβλήματα της χώρας. Και το κακό είναι ότι και το νέο πολιτικό προσωπικό «μπολιάζεται» ακριβώς με την ίδια νοοτροπία, λες και ακολουθεί τον «Ρινόκερο» του Ιονέσκο.
- Την πάντα ίδια και διαχρονική συμπεριφορά των πολιτικών δυνάμεων, όταν το ένα κόμμα δείχνει επάνω το άλλο θα δείξει κάτω. Όταν τα ένα θα πει άσπρο, το άλλο θα πει μαύρο. Όταν ο ένας πολιτικός αρχηγός πει παραλία ο άλλος θα πει κορφοβούνι. Το γεγονός ότι από την Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα έχουμε αλλάξει εκπαιδευτική πολιτική, όσες φορές άλλαξαν οι υπουργοί Παιδείας, περίπου τριάντα τον αριθμό.
Και δεν θα αναφερθώ στα σημερινά προβλήματα π.χ του πληθωρισμού που ξεπέρασε το 8% στην Ελλάδα και, παρά τα καθησυχαστικά παραδείγματα του Άδωνι Γεωργιάδη για την άλλη Ευρώπη, θα δώσει μία ακόμη χαριστική βολή στον «πεθαμένο» οικογενειακό προϋπολογισμό. Ούτε θα αναφερθώ στο έλλειμα του ΑΕΠ, που ξεπέρασε το 300%, όπως επισήμανε ο Στάθης Σταυρόπουλος στο προηγούμενο άρθρο του. Έλλειμμα που δεν μαζεύεται με τίποτα.
Θα αναφερθώ, λόγω χώρου και χρόνου, μόνο σε δύο διαχρονικά προβλήματα που κανείς δεν ενδιαφέρεται να αρχίσει να αντιμετωπίζει (προφανώς δεν λύνονται με την μία) μπας και μετά από δέκα (είκοσι?) χρόνια αρχίζουμε να βλέπουμε θετική εξέλιξη.
Το πρώτο (υπάρχουν περισσότερα) είναι το δημογραφικό και το δεύτερο η επιχειρηματικότητα.
Αυτά τα δύο, έτσι όπως εξελίσσονται διαχρονικά, συνθέτουν ένα αρνητικό και δηλητηριώδη καταλύτη, που σε συνδυασμό με το προσφυγικό, το brain drain, τις επιπτώσεις των μνημονίων (φτάνουν αυτά) «κουρεύουν» τις ελπίδες όλων μας (και κυρίως των νέων) να δούμε κάποτε την Ελλάδα καλύτερη και κυρίως σε μία πραγματική ανοδική οικονομική και κοινωνική πορεία. Περίοδο που την ζήσαμε πάρα πολύ λίγο τον Αύγουστο του 2004, στους Ολυμπιακούς της Αθήνας.
Αυτά και προφανώς πολλά περισσότερα μου έδωσαν την αφορμή για τον σημερινό τίτλο.
Ίσως ορισμένες και ορισμένοι αναγνώστες να αναρωτηθούν και που κολλάει η «ελπίδα κόσκινο» με τις Τεχνολογίες Πληροφορικής και Ψηφιακών Επικοινωνιών; Και μην και πείτε «μπορεί και πουθενά», γιατί όταν μαθαίνουμε ότι στην επόμενη δεκαετία θα λείπουν 400 χιλιάδες στελέχη στις ΤΠΕ, όλα τα προηγούμενα μάλλον θα σήμαιναν πολλά για τις ΤΠΕ/ICT στην Ελλάδα, αν ήταν προτεραιότητες για το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας.
Αυτά τα ολίγα και είπαμε. 12 και μία για το Πάσχα.
ΠΑΠΑ-ΓΑΛ(Λ)ΙΕΣ
ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ BIG PLAYER ΣΤΙΣ ΤΠΕ/ICT
Στις κυριακάτικες εφημερίδες δημοσιεύτηκε ολοσέλιδη διαφήμιση που έλεγε «Mytilineos / smart cities» και πολλοί αναρωτήθηκαν τι παίζει με το μεγάλο μαγαζί της ενέργειας.
Εξ όσων είμαστε σε θέση να μάθουμε (δεν ξέρουμε) στόχος του μεγάλου αφεντικού της Protergia είναι να αναπτυχθεί νέο επιχειρηματικό μοντέλο για την προσανατολισμένο στην ψηφιακή εποχή, να ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες που δημιουργούνται και φυσικά να εξασφαλίζει νέες πηγές εσόδων. Η αρχή θα γίνει με μια σειρά προτάσεων, προϊόντων και λύσεων για smart cities (έξυπνα συστήματα διασυνδέσεων, εξοικονόμησης ενέργειας, ηλεκτροφωτισμού κ.λ.π.) που θα παρουσιαστούν σύντομα. Από κοντά η Protergia θα ανακοινώσει το Protergia On και νέες ψηφιακές υπηρεσίες, που θα έρθουν το 2022 σε marketplaces, πλατφόρμες αλληλεπίδρασης με τους πελάτες της, αξιοποίησης δεδομένων και άλλων υπηρεσιών που θα αναπτυχθούν αμέσως μετά την αρχική ανακοίνωση.
Αυτά και εν αναμονή.
