Ακούω με πολύ κατανόηση τα λεγόμενα για την έλλειψη στελεχών πληροφορικής ειδικά στους τομείς των έργων του RRF. Είναι μία πραγματικότητα. Όμως από την πλευρά της προσφοράς (των εργαζόμενων στελεχών) τα πράγματα είναι αλλιώς και διαφορετικά
Στο ictplus.gr, στο ict weekly και συνολικά στην Teamworks καταγράφουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις εξελίξεις στους τομείς των νεοφυών εταιρειών, της νεανικής και ευρύτερης επιχειρηματικότητας στους τομείς της καινοτομίας και των ψηφιακών δρώμενων.
Αναφέρω ένα πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα προς επίρρωσιν της θέσης μας ότι οι θέσεις απασχόλησης των εταιρειών πληροφορικής στα έργα του RRF δεν είναι η πρώτη επιλογή των νεοεισερχομένων ή όσων αναζητούν την επόμενη ή μεθεπόμενη θέση τους στην ψηφιακή πιάτσα.
Σύμφωνα με την Έρευνα «The state of AI in CEE Report 2023», σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, οι νεοφυείς εταιρείες Τεχνητής Νοημοσύνης που δραστηριοποιούνται στη χώρα έχουν αντλήσει συνολικά τα τελευταία χρόνια 765 εκατ. δολάρια. Το ποσόν είναι πρωτοφανές και αποδεικνύει ότι υπάρχουν σαφέστατα πολύ πιο δελεαστικοί τομείς για έναν νέο ή ημι-φτασμένο πληροφορικάριο, από το να γράφει κώδικα για κάποιο έργο του RRF ή να τρέχει για τις προτάσεις και τις προσφορές.
Και πως να μην είναι πιο δελεαστικοί οι άλλοι τομείς, όταν τα έργα του RRF έχουν μπροστά τους επίσης καλοπληρωμένους τομείς του Φαρμάκου, της Υγείας, των Βιοεπιστημών, του Μάρκετινγκ, των Πωλήσεων, ακόμη και του Λιανεμπορίου, που δελεάζουν τους πληροφορικάριους; Αν θεωρήσουμε ότι η Έρευνα «The state of AI in CEE Report 2023» έχει ακριβή στοιχεία (που έχει) στους κλάδους της Τεχνητής Νοημοσύνης απασχολούνται, στην Ελλάδα παρακαλώ, πάνω από 10 χιλιάδες εργαζόμενοι στον κλάδο της μηχανικής μάθησης, πάνω από δύο χιλιάδες στην υπολογιστική όραση και κοντά 3 χιλιάδες στη ρομποτική.
Επομένως οι «πυρήνες» της κλασικής και συμβατικής πληροφορικής πρέπει άμεσα να γίνουν δελεαστικοί μπας και αρχίσουν να ανεβαίνουν στις επιλογές της «προσφοράς». Γιατί καλές είναι οι επαναλαμβανόμενες (και εν πολλοίς χιλιοειπωμένες, βαρετές και κουραστικές) αναφορές «υπάρχει έλλειψη στελεχών» ή «λείπουν 50 χιλιάδες εργαζόμενοι». όμως σαν επαγγελματική επιλογή (πάντα μιλάμε για την απασχόληση στα έργα του RRF) η κλασική απασχόληση στην Πληροφορικής χάνει συνεχώς έδαφος.
Υπάρχουν ήδη πολύ πιο δελεαστικές και ευοίωνες προοπτικές στους ανερχόμενους τομείς της ψηφιακής πιάτσας, που δύσκολα θα καλυφθούν τα κενά για την περαιτέρω υλοποίηση των έργων του RRF.
Άρα;
Άρα οι καθιερωμένες (αυτές που λέγονται «εσταμπλιστ») εταιρείες πρέπει να γίνουν δελεαστικές!
IN MEMORIAM
«Εφυγε» ο πατέρας της Φερενίκης
Μεγάλη η απώλεια του Γιώργου Γραμματικάκη, ακαδημαϊκού, αστροφυσικού, συγγραφέα και πρώην ευρωβουλευτή με πολύ σύγχρονες απόψεις για την κοινωνία, τη Δημοκρατία με διαρκείς παρεμβάσεις που προκαλούσαν προβληματισμό και συζητήσεις. Ήταν ένας επιστήμονας που το έργο του έγινε γνωστό και γιατί κατάφερνε να εκλαϊκεύει το έργο της επιστήμης του. Το Βιβλίο του “Η Κόμη της Φερενίκης” ήταν δημοφιλές και συνετέλεσε στα μέγιστα για να καταλάβουμε το σύμπαν. Το 1982 εξελέγη καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής. Διετέλεσε πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης κατά την περίοδο 1990 – 1996. Συνταξιοδοτήθηκε και εξελέγη ομότιμος καθηγητής του Τμήματος το 2006. Eξελέγη ευρωβουλευτής με «Το Ποτάμι» το 2014.
Στο περιοδικό «Διαβάζω» ο Αλέξης Ζήρας στη στήλη του «Οξύτονα» είδε στο πρόσωπο του εκλιπόντος έναν από τους ελάχιστους ακαδημαϊκούς, που δεν ήταν περιχαρακωμένος στη φοβική ή στη συμφεροντολογική αυτάρκεια των εκατοντάδων συναδέλφων του. Διατύπωνε δημόσιο λόγο και υπογράμμιζε την ανάγκη να βγούμε από την αδράνεια, την αυτοκαταστροφική λογική και την απόδοση ευθυνών στο πολιτικό και μόνο σύστημα.
