Αχχχ… πόσο καμαρώνουμε οι γονείς… πόση περηφάνεια… πόση έπαρση… πόση επίδειξη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (με φωτό ανφάς, προφίλ) των σπλάχνων μας που σηκώνουν την Ελληνική Σημαία στην παρέλαση της εκάστοτε Εθνικής Επετείου.
Καμαρώνουμε που γίνονται Σημαιοφόροι του σχολείου τους, της τάξης τους, του τμήματός τους. Επιβραβεύονται, ως άριστοι!!!
Και εννοείται… μπράβο τους… και συγχαρητήρια 👏👏👏 ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ… που πέτυχαν τον στόχο που έθεσαν (ή τους θέσαμε 🙄).
Οι υπερήφανοι εμείς γονείς όμως….
Μήπως μέσα σε όλη αυτή τη δική μας (και μόνο) έπαρση… ξεχνάμε να τα διδάξουμε:
- Να γίνουν και “σημαιοφόροι” της ζωής τους, αλλά και της ζωής των ανθρώπων που θα σταθούν πλάι τους???
- Να γίνουν οι “ήρωες” του εαυτού τους και μελλοντικά των παιδιών τους, των συζύγων τους???
- Να αποτελέσουν πρότυπα για την κοινωνία ???
Και μία ακόμα απορία: 🤔
Χαιρόμαστε και “φουσκώνουμε” από υπερηφάνεια γιατί???
Για τους βαθμούς που επιβραβεύει τους άριστους μαθητές το Ελληνικό Σχολείο με την βοήθεια των ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΩΝ???
Αλήθεια τώρα??? Αυτούς τους βαθμούς καμαρώνουμε ως γονείς???
Αντί να φωνάζουμε, να επαναστατούμε, να ουρλιάζουμε, να απαιτούμε την αλλαγή του τραγικού Ελληνικού Εκπαιδευτικού Συστήματος Παιδείας… εμείς χαιρόμαστε και χειροκροτούμε???
“Μπράβο” και σε εμάς λοιπόν…
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ…!!!
“ΖΗΤΩΩΩΩ” …. στους “ήρωες” καθηγητές των ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΩΝ !!!!
