Ο κ. Μελέτης Τζαφέρης είναι ο πρώτος Πρόεδρος της TIC HELLAS, η οποία περιλαμβάνει τους μεγαλύτερους φορείς στη διεθνή κι ελληνική αγορά, όπως την EUROCERT, την TUV AUSTRIA HELLAS, την BIOHELLAS, την SWISS APPROVAL, την ΔΗΩ, την EMICERT την TUV HELLAS /TUV NORD και την BUREAU VERITAS, και αυτό από μόνο του κρίνεται εξαιρετικά σημαντικό.
Μιλώντας στο iefimerida.gr, ο κ. Τζαφέρης έδωσε ουσιαστικές απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα γύρω από την ίδρυση του νέου φορέα, τη στρατηγική, τους στόχους, αλλά και το όραμα για το μέλλον.
Κύριε Τζαφέρη, εσείς προσωπικά έχετε μια εμπειρία στη Δημόσια Διοίκηση, καθότι υπηρετήσατε στο παρελθόν ως Γενικός Γραμματέας σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας, για μια 5ετία. Συνεπώς, έχετε μια συγκριτική και πληρέστερη εικόνα της αγοράς, από τις 2 όψεις του νομίσματος. Θα ήθελα να μας εξηγήσετε, ποια ήταν η πραγματική αναγκαιότητα που κινητοποίησε αυτούς τους διεθνείς φορείς, για να ιδρυθεί η TIC HELLAS, όταν μάλιστα υπήρχε ήδη φορέας εκπροσώπησης του κλάδου.
Η επιθυμία για την «αριστεία», τόσο σε επίπεδο φυσικών προσώπων όσο και εταιρικών σχημάτων, είναι ιστορική αναγκαιότητα για εκείνους που αντιλαμβάνονται τη ζωή και την επιχειρηματικότητα ως διαδικασία διαρκούς βελτίωσης. Η επιθυμία για διάκριση είναι θεμιτή, δεν νομίζετε; Η προσήλωση σε ζητήματα κοινωνικής αλληλεγγύης, με ατομικό και εταιρικό κόστος, είναι επίσης θετική υπόθεση, έχετε κάποια αμφιβολία για αυτό;
Προφανώς και δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό, αλλά η δραστηριότητα της πιστοποίησης γενικά είναι μια κερδοσκοπική δραστηριότητα και αυτή, έτσι δεν είναι;
Αν λάβουμε υπόψη μας ότι η σχέση της αγοράς με το κράτος, είναι σχέση απολύτως δυναμική, μεταβαλλόμενη καθημερινά μάλιστα, και η οποία σχέση θα πρέπει να ρυθμίζεται από κανόνες, τότε οι κανόνες αυτοί, θα πρέπει να έχουν ένα κοινό παρονομαστή. Συνήθως στις προηγμένες χώρες, και ειδικότερα στην Ευρώπη, ο κοινός παρονομαστής του εκάστοτε ρυθμιστικού πλαισίου, είναι η «προστασία των καταναλωτών», η «ασφάλεια των χρηστών» προϊόντων και υπηρεσιών, και εν τέλει η εξυπηρέτηση του λεγόμενου δημοσίου συμφέροντος, το οποίο «δημόσιο συμφέρον», προϋποθέτει την ύπαρξη στιβαρού αποσβεστήρα, ενός ενδεχομένως υψηλού κοινωνικού ρίσκου που θα προκληθεί από τυχόν αυθαιρεσίες της αγοράς. Οι Φορείς Ελέγχου, Επιθεώρησης και Πιστοποίησης, στην πραγματικότητα υποκαθιστούν το κράτος, και μάλιστα εργάζονται για λογαριασμό του κράτους στον υποχρεωτικό τομέα, συνεπώς πρέπει να αντιμετωπίζουν την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, από το πρίσμα της κρατικής οντότητας, και όχι υπό το πρίσμα μιας ακόμα κερδοσκοπικής δραστηριότητας. Προφανώς επιδιώκεται το θετικό αποτέλεσμα στις οικονομικές χρήσεις, αλλά αυτό δεν είναι το μείζων.
Αυτή η αντίληψη της εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος, επεκτεινόμενη και στον εθελοντικό τομέα, εμπεριέχει έναν ατομικό και επιχειρηματικό αλτρουισμό, και για να γίνει πράξη, πρέπει πρώτα να έχεις την απαραίτητη παιδεία ως οργανισμός, και κυρίως να έχεις τα μέσα και τις υποδομές για να το κάνεις. Στα μέλη της TIC HELLAS, συντρέχουν και οι δυο αυτές διαστάσεις. Και η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ είναι ακριβώς αυτό. Και προφανώς σε αυτό το πλαίσιο προϋποθέσεων, εκ των πραγμάτων δεν χωράνε όλοι.
Για να διαβάσετε την συνέχεια της συνέντευξης στο iefimerida.gr πατήστε ΕΔΩ
